Onder de kop OPINIE delen PRO-leden hun persoonlijke visie. Het is geen direct partijbeleid, maar weerspiegelt wat leden bezighoudt en draagt zo bij aan de vorming van het gezamenlijke beleid.
Deze bijdrage is van de hand van Lukas van der Hijden PRO-lid en tevens voorzitter van de Stichting Verontruste Plateaubewoners, die zich inzet voor het behoud van natuur, cultuur en landschap.
In buurgemeente Maastricht gaan in de gemeenteraad stemmen op om woningen te bouwen in gevoelig gebied dat grenst aan onze gemeente. Het betreft het gebied langs de Oude Molenweg / Molenweg. Een prachtig gebied, niet voor niets de rand van het ‘Nationaal Landschap’. Bewoners maken zich zorgen en zijn een petitie gestart.
“Behoud de natuur en het landbouwgebied aan de Oude Molenweg”
“De gemeenteraad doet een onderzoek naar bouwen in het buitengebied. Enkele raadsleden zijn van mening dat er over de Oude Molenweg heen gebouwd kan worden. Wij vinden dat alles wat nu natuur en landbouwgebied is aan beide zijden van de Oude Molenweg dat ook moet blijven en dus onbebouwd moet blijven.”
Ook inwoners in onze gemeente maken zich zorgen. En niet alleen directe buren, maar iedereen die natuur en landschap belangrijk vindt zou de petitie moeten tekenen, om te laten blijken dat dit plan ook bij mensen uit de aangrenzende gemeenten slecht valt.
Teken hier de petitie: https://petities.nl/petitions/behoud-de-natuur-en-het-landbouwgebied-aan-de-oude-molenweg?locale=nl
PS Ook in EIJSDEN-MARGRATEN wordt verlekkerd gekeken naar het buitengebied ten westen van Cadier en Keer…
Zie hierover: https://pro-eijsdenmargraten.nl/opinie-wat-gebeurt-met-buitengebied-ten-westen-van-cadier-keer-18-2-in-de-raad/
TOELICHTING
“Heilige’ scheiding tussen Maastricht en Heuvelland staat ter discussie: roep om woningbouw in Nationaal Landschap. De Oude Molenweg is de keiharde, zelfs ‘heilige’ oostgrens van Maastricht. Daar begint het beschermde Nationaal Landschap Zuid-Limburg. Woningbouw is er taboe. Of toch niet? De politiek begint eraan te tornen. De Oude Molenweg is een strikte grens. Hier houdt de bebouwing van Maastricht op; de buurt Vroendaal vulde rond het jaar 2000 het laatste gat. Over een lengte van kilometers heb je zicht op het Heuvelland, tot waar de Maas twee miljoen jaar geleden reikte. Dit relatief vlakke gebied vormt het begin van het Heuvelland; akkerland én het thuis van de korenwolf die hier via een fokprogramma in leven wordt gehouden. Het Maastrichtse grondgebied loopt nog honderden meters door, tot ergens ‘onderaan de berg’. Boven op het plateau kijk je vanuit de dorpen Cadier en Keer en Berg en Terblijt uit over de stad. Er werd op het gebied geaasd. Het jarenlange verzet tegen een oostelijke randweg om de stad ebde pas weg toen de A2-tunnel definitief werd. De Oude Molenweg – die ten noorden van Bemelen Molenweg heet – is nu een aorta van ontspanning, met talloze plekken vanwaar je het Heuvelland in kunt; geliefd bij fietsers, mountainbikers en wandelaars. Niet voor niets is zijn geuzennaam Bicycle Highway.
Stadsrandparken. Dit buitengebied leek gered. Niet alleen geniet het bescherming als onderdeel van het Nationaal Landschap Zuid-Limburg, ook volgens de geldende Maastrichtse Omgevingsvisie uit 2020 moet het onbebouwd blijven. Aan deze ‘heilige’ scheiding valt niet te tornen. Ook in de toekomst, zo bleek vorige week toen ambtenaren een eerste schets van de nieuwe Omgevingsvisie 2040 presenteerden.
(…)
In juli diende de plaatselijke VVD een motie in onder de noemer ‘nieuwe woonwijk tegen wooncrisis’. Er moet juist gezocht worden naar bouwgrond in het buitengebied. „De verwachte krimp is er niet gekomen, en met allemaal kleine stukjes in de stad schiet het niet op”, zegt fractievoorzitter Guiseppe Noteborn. „Een grote groene woonwijk ‘in het weiland’ lost de woningnood sneller op”. De gemeenteraad nam motie met 26 tegen 11 stemmen aan. De uitgangspunten ‘compacte stad’ versus ‘bouwen in het weiland’ botsen rond de ‘heilige’ oostgrens in alle hevigheid. Toen na de ambtelijke presentatie de term ‘Oude Molenweg’ viel, ontvlamde de politieke discussie kort, maar hevig. „Onbespreekbaar!” klonk het uit diverse monden, waaronder die van D66’er Bert Jongen, coalitiegenoot van de VVD. Noteborn blijft er bij: de Oude Molenweg oversteken is geen taboe, ook al zou dat betekenen dat je tornt aan de ‘keiharde grens van het Heuvelland’. „Het gaat me niet per se om de Oude Molenweg. Deskundigen moeten maar kijken wat de meest haalbare en betaalbare plek is”. Indachtig de aangenomen motie beloofde stedenbouwkundige Römgens: „We gaan dat buitenstedelijk bouwen onderzoeken”.
John Steijns van de Senioren Partij, met vijf zetels de grootste in de gemeenteraad, gaat veel verder. „Er is een enorme toename van eenpersoonshuishoudens, je moet durven om over grenzen heen te kijken. Ter hoogte van Heer zijn ooit al bungalows gebouwd aan de overkant van de Oude Molenweg, nota bene in een waterwingebied”. Hij wil daar ‘om te beginnen’ kijken naar 100 à 150 meter bebouwing, gerekend vanaf de Oude Molenweg. De veertien bungalows die Steijns aangrijpt als precedent zijn een ‘foutje’ uit het verleden. Het is een door planologen vaak zo gevreesde redenering, want als het eerste wijkje eenmaal over de Oude Molenweg is, volgen er meer… Steijns, inwoner van De Heeg, wijst er bovendien op dat die wijk in de jaren zeventig maar voor de helft is gebouwd. „In het oorspronkelijke plan zou De Heeg nog eens gespiegeld worden, over de Oude Molenweg heen.”