Het regenboogpad
Het regenboogpad. Een symbool voor inclusie en tolerantie. Iedereen mag er zijn, ongeacht wie je bent, waar je vandaan komt of van wie je houdt. Simpel, toch? Dat je staat voor een inclusieve gemeente lijkt anno 2024 niet meer dan logisch. Maar helaas, dit blijkt nog altijd niet vanzelfsprekend, en misschien wel meer nodig dan ooit.
Donderdag 15 augustus werd er een regenboogpad geplaatst in Margraten, op verzoek van verschillende inwoners. Wat PRO betreft een goed initiatief! Een kleine dagelijkse reminder dat er in Eijsden-Margraten geen plek is voor haat en onverdraagzaamheid. De reacties op social media, met name Facebook, zijn alleen niet mals. “Ik heb niets tegen ze, maar…” is de geijkte zinsopbouw om daarna precies die onverdraagzaamheid te uiten. Het zijn juist die reacties die laten zien dat we er nog niet zijn. Want eigenlijk zeggen ze dat iemand alleen zichzelf mag zijn, als die precies past in een bepaald hokje en zich zo gedraagt. Volgens onderzoek daalt het gevoel van LHBTIQ+ acceptatie onder de gemeenschap al jaren*. Dat leidt ertoe dat mensen niet volledig zichzelf kunnen of durven zijn.
Het wordt tijd dat we gaan inzien dat ‘normaal doen’ betekent dat iedereen zichzelf kan zijn en zich niet hoeft te wurmen in een standaard hokje. Normaal doen is jezelf zijn. Normaal doen is liefde vinden, bij wie dan ook. Normaal doen is ook nooit liefde vinden. Normaal doen is verdraagzaamheid. Er is nog werk nodig om je normale zelf te kunnen en mogen zijn. Blijkbaar ook in onze gemeente. Misschien moeten we in meerdere kernen een regenboogpad maken, zodat iedereen een reminder heeft om normaal te doen.